Het "voorrecht van het weten", zegt meneer Einstein. Ik vraag me wel eens af of het echt een voorrecht is. Is het leuk te weten hoe het er in de vee-industrie aan toe gaat? Of hoe de meeste van onze groente verbouwd worden, en hoe ver die moeten reizen? Of, iets anders, hoe veel mensen op deze wereld leven? Dat is eigenlijk helemaal niet leuk. Misschien is het een privilege, omdat je niet langer onkundig bent. Of omdat dit soort dingen je pas gaan opvallen als je het zelf goed genoeg hebt (ik bedoel, als je aan hongersnood overlijdt denk je waarschijnlijk niet zo veel na over dierenwelzijn.) Het feit dat je misstanden in de wereld kunt registreren betekent automatisch dat je het eigenlijk zo slecht nog niet hebt.
Het tweede deel is ook zonder meer waar, en je kunt er niet veel aan doen: als je eenmaal weet hoe het zit, is het moeilijk daarvoor je ogen te sluiten. Volgens Einstein heb je zelfs de plicht om er iets aan te doen. Je hebt de problemen gezien, nu is het jouw taak om bij te dragen. Hij zegt niet wat je dan moet doen, ik denk dat dat komt omdat iedereen iets anders kan doen. Het gaat (weer) over bewustwording, over íets doen.
Dan is er natuurlijk ook het risico je talent je schuldig en machteloos te voelen in te zetten, in plaats van iets anders..
BeantwoordenVerwijderenDat is denk ik het moeilijke, te bedenken wát je dan inderdaad doet. Wat kan jij?
Zo ingewikkeld, maar eigenlijk ook weer niet. Draag bij wat je bij kan dragen, doe wat je kan doen. Negeer het niet als je het al gezien hebt...
BeantwoordenVerwijderen