Ik las dit boek een tijdje geleden en, hoewel het ontzettend goed geschreven is, moet ik bekennen dat ik het niet heb uitgelezen. Té confronterend.
In dit boek gaat Foer op zoek naar de redenen om vlees te eten, en de redenen om dat juist niet te doen. Hij wisselt af tussen herinneringen aan zijn oma, die worteltjes en kip voor hem maakte, tussen "humaan" slachten en juist niet humaan slachten, heel veel cijvers over bijvangst, en een heleboel sarcastische en grappige opmerkingen. Het boek is erg goed, uitzonderlijk geschreven, erg vindingrijk. De verhalen zijn goed onderzocht en heel informatief. De taal is erg beeldend. En dat is het probleem. Ik heb het na het zoveelste slachten-gaat-mis-pootjes-levend-afgezaagd verhaal opgegeven.
Wat wel erg leuk is aan het boek is dat Foer niet schrijft als een overtuigde vegetariër. Hij schrijft vaak over de sociale functie van vlees eten, of hoe lekker het is. Hij belicht de zaak van alle kanten, kijkt naar de verschillende manieren waarop vee gehouden wordt, over de veehouders, en uit zijn verhaal spreekt oprecht respect voor de veehouders die proberen op een betere manier vee te houden. Een indrukwekkend verhaal, en ik zou zeggen een aanrader, maar niet echt leuk om als kadootje te geven.
Interessante informatie uit het boek:
- De bijdrage van veeteelt aan het broeikaseffect is 40% groter dan die van de transportsector.
- Echt duurzaam zou het zijn om hondevlees te eten, in Amerika worden jaarlijks 3 a 4 miljoen asielhonden geëuthanaseerd omdat ze "over" zijn. (Hij schrijft hier vooral over om de lezer wakker te schudden, om eens volkomen anders te kijken naar het vraagstuk van vlees.)
- Doelbewust vergeten is noodzakelijk om vlees te kunnen eten.
- Iets mag al biologisch vlees zijn als het dier tijdens de hele levenscyclus is gevolgd, geen antibiotica, groeihormonen, of dierlijke bijproducten is gevoerd, en toegang heeft tot buitenlucht... Die buitenlucht mag ook bestaan uit een open raam aan het eind van de stal!
Ik heb het boek al op mijn leeslijstje staan. Want ik vind dat als ik dieren wil eten ik ook de werkelijkheid erachter moet weten.
BeantwoordenVerwijderenWie weet, hoe ik er, na dit boek te lezen, nog over denk.....
Hoi Jolanda, wat goed! Ik vond het boek heel goed, heel eerlijk en ook soms heel grappig. Maar wel héél eerlijk, fjoe! Laat je me weten hoe je het vond, en hoe je nu over vlees denkt?
BeantwoordenVerwijderen